ZO EEN WERELD.
Ge loopt over straat.
Een avond in de herfst.
Ge bedenkt dat ge nog een afspraak maar geen flauw benul van het uur hebt.
En omdat old school nog altijd zijn charmes heeft , kijkt ge rond aan wie ge dat vragen kunt.
Ge hoort een onzichtbare man luidop praten in het aangrenzend parkje.
Maar of hij aan telefoneren is of eerder tegen zichzelf aan het praten is?
Het is er te donker, dus dat kunt ge niet weten.
Er passeert een late loopster in vol ornaat.
Maar misschien traint ze volgens een strikt schema en dan mag ze niet stoppen of haar vrienden zullen morgen eens hartelijk lachen met haar data?
Ook dat kunt ge niet weten.
Twee vrolijke vrouwen passeren op hun fietsen.
Ze praten en lachen honderduit.
Ge vraagt u stilletjes af die nu gevaccineerd zijn of niet?
Maar zoiets kunt ge niet weten natuurlijk.
Uw gedachten dwalen daardoor af naar de minister-meneer van volkse gezondheid.
Of ge die dan maar moet bellen om te vragen hoe laat het nu eigenlijk is?
Maar ge hebt zijn nummer niet.
De kans is trouwens groot dat hij het ook niet weet.
Maar al dat niet weten is nu ook weer niet zo erg.
Want dat maakt een mens nieuwsgierig.
Ge wilt weten.
Dus ge gaat zoeken, onderzoeken.
Dat is boeiend.
Wat is nu eigenlijk het verschil tussen 4G en 5G en bestaat 6G dan ook al?
Is al dat rondtsjollen echt zo gezond dan?
Wanneer is uw tijd gekomen voor een booster prik en zoudt ge dat wel doen?
Bestaat er dan zoiets als een opleiding voor minister?
Want pakt nu een schrijnwerker zonder schrijnwerkers-opleiding, daar komen alleen maar ongelukken van toch?
Dat wilt ge allemaal weten.
Maar al meteen twijfelt ge of ge dat wel zo is.
Of ge dat allemaal wel wil weten?
Want voor hetzelfde geld komt ge op het internet iemand tegen die beweert al de waarheid in pacht te hebben, en ook een miljoen likes heeft, maar die feitelijk alleen maar naar de stemmetjes in zijn eigen hoofd luistert.
Of leest ge verhalen van mensen die hollen en hollen maar die zelf begot niet meer weten waarvoor ze op de vlucht zijn en waar ze in hemelsnaam naartoe lopen.
Of komt ge met aan onwaarschijnlijkheid grenzende zekerheid te weten dat een van die vaccins eigenlijk een afgekeurd paardenmiddel is dat op die manier toch nog iets opbrengt.
En wat ministers doen op de momenten dat ze niet ministeren, dat wilt ge niet weten.
In wat voor een wereld leeft ge eigenlijk?
En ge moet een en ander hardop geroepen hebben want zie nu.
De onzichtbare man komt uit het park tevoorschijn, wijst op zijn horloge en zegt dat het kwart over acht is.
De late loopster stopt, strekt nahijgend de benen en begint spontaan te vertellen dat zij nog wat stramme benen heeft want dat zij vorige week nog de marathon van Marathon liep.
De vrolijke vrouwen komen erbij staan en vragen of iemand van ons dan misschien de Gezusters Lovelingstraat weet zijn alstublieft.
En tijdens het daaropvolgende zoekwerk blijkt uit een eenvoudige enquête - en onder algemene hilariteit - dat niemand het nummer van de meneer-minister van volkse gezondheid heeft opgeslagen.
Vervolgens vervolgt de man zijn weg, loopt de loopster verder en weten de vrouwen waar de Gezusters wonen.
In zo een wereld leeft ge dus.
Ge glimlacht.
