DE KLEINE DINGEN.

EEN SCHELLETJE KAAS

Kent ge dat?
Zo’n plastic, dichtgelast pakje kaas, en er staat dan zo’n rood pijltje op: “hier openen.
Maar hoe ge ook aan dat hoekje prutst, loskrijgen doet ge het niet.
Ge neemt dan maar het eerste beste mes in de buurt, een patattenmes, en snijdt dat pakje open.
Dat almeteen rood kleurt, want ge hebt en passant ook lompweg in uw vinger gesneden.
‘’k Heb het u nog gezegd dat het scherp is!”
Ge vindt geen pleisters dus ge draait rond de gapende wonde,
een vodde die op de grond ligt maar de kat heeft daar op gelegen en de kat heeft wormen.
Dus ge krijgt tetanus en omdat ge natuurlijk
in geen jaren nog een spuit zijt wezen halen, gaat ge dood.
Kent ge dat?
En al wat ge wou was een sandwich met gerookte Maredsous eten.
Is dat nu zoveel gevraagd?

HOESLAKEN

Met in de hand een nieuw hoeslaken
buigt hij zich over de stand van zaken.
Landen op Mars, meer dan een kilometer hoge gebouwen bouwen?
Ok, soit!
Maar een hoeslaken opvouwen?
Hoe doen die dat?
.
En trouwens, hoe zit dat nu precies met de lichtsnelheid, binnen in zo’n zwart gat?
.
Hij begrijpt ook niet hoe iemand die over een groot land regeert,
beslist dat hij nog meer land wil verwerven.
En dat daar dan maar duizenden mensen moeten voor sterven.
Hij verstaat niet hoe een blad aan een boom weet dat het moet stoppen met groeien.
Snapt niet hoe de Himalaya-lelie weet dat om de 7 jaar terug tijd is om te bloeien.
Hij heeft het moeilijk met nationalisme en grenzen.
Met wij en zij, normaal en anders, gewoon en vreemd.
De woordenschat van mensonvriendelijke tendensen.
Hij betwijfelt of er iemand ooit een bijsluiter leest.
Maar bedankt stilletjes de mensen die zorgen dat het middel bestaat.
En dat je geneest.
.
Met in de hand het blauwe hoeslaken
maakt hij een stand van zaken.
“De kleur is verkeerd, het moet terug want het is niet dat ik geld vergooi.
Maar hoe krijg ik het ding in hemelsnaam terug in de plooi?”
.
Een spotify-list met muziek van overal, ja, dat vindt ze mooi.
.
Ze kan niet bevatten dat iemand die rijk is als de zee,
meedogenloos nog rijker wil worden.
Want op den duur, al dat geld, wat kan je er nog mee?
Ze beaamt: “Er is niets mis met de meeste BV’s, ach nee.”
Maar moeten die mensen nu echt te pas en te onpas met hun kop op TV?
Ze verzoent zich met de democratie en neemt de tekorten ervan voor lief.
Voor zover ze weet is er nog steeds geen beter alternatief.
Ze verwart nog steeds DNA, chromosomen, genen en heel die hannekesnest.
Een toevallige soep van atomen, voor slechts heel even.
Maar ze vind dat best.
Ze kan daar mee leven.
.

Met in de hand het hoeslaken,
buigt ze zich over een stand van zaken.
Nu moet het nog terug in de verpakking.
“Dat lukt mij nooit, eerder krijg ik een hartverzakking.”
.
De media ja, die kiezen voluit voor algemene vervlakking.
.
We geloven dat geloof mensen helpen kan, troosten.
Maar dat men omwille van die ene of die andere god terreur mag zaaien, dood mag oogsten?
We vragen ons af waar het om gaat in zo’n machthebbersbrein?
Is die gasten hun pietje dan echt zo klein?
We voelen ons onder hopen technologie en informatie bedolven.
Bekennen heel eerlijk, dat we eigenlijk niet echt snappen hoe het werkt.
Bijvoorbeeld tv, bluetooth, corona, containerschepen, ... van die dingen met golven.
Dus zuchten we opgelucht om iets natuurlijks, neem nu de terugkeer van de wolven.
We vinden het verwarrend dat we met z’n allen, voor pakweg 90 jaar,
op een bol rond een ster razen.
Maar we genieten ondertussen van de zonsondergang aan zee: pure schoonheid, extase.
.
Gebogen over de matras,
buigen we ons over een stand van zaken.
Ach weet ge, dat hoeslaken.
Laten we het maar houden.
Dat zal nu ook niet het verschil maken.

EEN SECONDE
Een bericht in de krant:
“Er is een uiterst nauwkeurige nieuwe klok uitgevonden:
ze zal na 5 miljard jaar een fout hebben van één seconde, ongeveer.”

Ongeveer, dat staat er echt!
Uiterst nauwkeurig en ongeveer! In dezelfde zin!
Ongeveer??? Ongeveer hoe?

Ongeveer 1 seconde?
Of kunnen het er ook 46 zijn?
Meer of minder?
Voor of achter?
Of bedoelt men ongeveer 5 miljard jaar?
Kan dat dan pakweg 3 miljoen jaar meer of minder zijn?
En wie gaat dat controleren? Over 5 miljard jaar?
Niet diegenen die ze gemaakt hebben allicht.
Gaat er sowieso nog wel iemand zijn om dat te checken?
En als ze dan inderdaad fout loopt, wie gaat dat dan fixen?
Ge kent dat wel: ge legt met de beste bedoelingen de handleiding
ergens veilig in een schuif.
Maar tegen dan, wie weet dan nog in welke schuif? En waar is de sleutel?
En als die handleiding dan toch nog gevonden wordt,
na lang en duur archeologisch speurwerk, wie kan ze dan nog lezen?
En stel dat men de handleiding toch nog ontcijfert, vindt dan nog maar eens
een horlogemaker die aan dat soort antieke klokken nog wil werken?

Kortom: nepnieuws! Weg ermee!
Van die snertberichten verzin ik er namelijk met gemak 10 per dag.
Ongeveer.