EEN VLUCHT VOGELS.

hét beeld van de ondertussen alweer in vergetelheid gehulde, vakantie:

​

ge staat op een een alsluitdam in hellegatsluis, nederland,
geniet van de avondlijke rust
een dam die onze noorderburen moet behoeden tegen waterovervloed
het is niet moeilijk om daar iets bij voor te stellen dezer dagen
we hebben net 74 km gefietst in weer en wind
maar nu is daar een zeldzame augustuszon
die schijnbaar eindeloos treuzelt om onder te duiken,
begrijpelijk hoe zoudt ge zelf zijn

​

en plots verschijnen daar, onfeilbaar op een noord-zuidkoers,
honderden, duizenden trekvogels
kwaken en tetterend
en, wetend dat er geen mens in de buurt is, roept ge:
"let's call it a day"

​

en zie,
als op een teken
verbreken ze hun v-achtige formatie
duiken steil naar beneden
en zoeken op het wateroppervlak een plekje om te overnachten
sommige zonder aarzelen,
anderen fladderen nog een hele poos rond op zoek naar iets of iemand
twee weirdo's beginnen zelfs prompt terug noordwaarts te vliegen

en weer roept ge: “hey, verkeerd, 't is langs ginder” en ge wijst zuidwaarts

​

pas als het schemerende licht verdwenen is, daalt stilte neer
beseffend dat ze vooraleer gij de volgende morgen uit uw nest kruipt
allang weer op weg zijn
besluit ge om eenmaal terug thuis
niet al te hoog van de toren te blazen over uw onnozele 74 km

​

gisteren zat er een kaartje in de bus, uit kenia:
"goed aangekomen, tot over zes maanden, wintert ze"