DE DICHTER KAN HET NIE-HIET
repeat 3x

GEDICHTEN. AFGELUISTERD.

Het is niet altijd nodig om zelf iets te verzinnen, luisteren is dikwijls al voldoende.

"Mijn vader was zeekapitein en mijn moeder speelde ook piano."

​

"Als ik groot ben, word ik kabouter."

​

"Jaja, meneer Van Zieken, al ben ik dan zwart, ik heb een Belgisch paspoort en ik heb werk.
Maar vandaag heb ik vooral een beetje keelpijn."

​

"Zullen we om ter hoogste doen om te beginnen?”
“Akkoord," zegt ze, en smijt vervolgens de dobbelsteen 8m26 de lucht in.

​

"Het belangrijkste chemisch element duiden we aan met de letter O.
Dat staat voor? …Iemand? Jij?" "Olijfolie?"

​

"Wilt ge dan in een fanfare spelen?”
“Nee hoor, liever iets met muziek."

GEEN GEDICHT VANDAAG.
wegens

hersens die bonken
oren die tuiten
blik in de ogen
krop in de keel
steek in het hart
opgestoken middelvinger
kriebelende vuisten
iets op de lever
knoop in de de maag
krijg op de heupen
slappe benen
knikkende knieën
zere tenen
venijn in de staart

INSPIRATIELOOS
inspiratieloos voor het toetsenbord zittende
besloot zij de straat op te trekken
iets of iemand moest haar toch kunnen inspireren
maar er was daarbuiten helemaal niemand
geen man of vrouw of kind, geen hond of kat
en hoe ze ook speurde, geen vogel in de lucht
de bomen die hier gisteren nog stonden bleken verdwenen,
geen sprietje gras restte er
geen auto’s, geen achtergelaten fiets tegen een gevel
er waren helemaal geen gevels, huizen evenmin
en toen ze besefte dat er helemaal geen straten meer waren
verbaasde haar dat al veel minder

zo snel went men blijkbaar aan het onvoorstelbare
even hapte ze naar adem
maar zag algauw het nutteloze ervan in, er was immers geen lucht meer
toen ze vervolgens besefte dat ze op deze manier allerminst inspiratie zou opdoen
ging ze terug naar binnen
en bleef de rest van de dag verder inspiratieloos zitten
over het toetsenbord gebogen

zl lzng dznkbzzr dzt er tenminste nog een toetsenbord wzs
hoewel ze de letter z zl niet meer kon vinden