TOERIST IN GENT

Buiten in Gent valt de regen met bakken
Op teevee oude wijn, alleen nieuwe zakken
De B&B is saai, te grijs en te klein
Zij neemt een paraplu, (want) op straat wil ze zijn
In de Sleepstraat is (er) Turkse pizza en brood
“It’s all about liefde en over de dood”
De band in ’t café (Misterioso!) speelt strak, geen gezeik,
Zij lacht en danst en geeft hen gelijk
 
Ze was er maar even, op een draf, als een dief
Ze omhelsde de stad, als was het haar lief
Als was het haar lief
                                                  
Buiten in Gent schijnt de zon, ze wordt wakker
Dwaalt door de Goudstraat en vindt er dé bakker
Drinkt een espresso, een koek met Claudine,
gekeuvel, de wereld, het leven, de zin
Ze gaat naar de markt, overvol, het is vrijdag
Voelt de vibes, moet zijn dat ‘t aan haar lag
Jacob beseft dan wel stoer maar verveeld
Het hier wordt geleefd, het nu wordt gedeeld
 
Ze was hier maar even, op een draf, als een dief
Ze kuste de stad, als was het haar lief
Als was het haar lief
 
Ze dwaalt in Gent, Brugse Poort en Rabot,
Krioelend van leven, eigen god en gebod,
Man in café gooit glazen, smijt krukken!
“Geen zorg, komt goed, gewoon even bukken,”
fluistert de vrouw van het huis aan de moskee
Die trekt aan haar mouw en troont haar mee
Ze delen gebak en mierzoete thee
Vrienden voor ’t leven, recht door de zee!
 
Ze was hier maar even, op een draf, als een dief
Ze streelde de stad, als was het haar lief
Als was het haar lief
 
Ze vertrekt uit Gent, straks is haar vlucht,
Nog even de mensen, de kleuren, de lucht
Ze geniet in stilte, de chauffeur van de taxi
Roept “het is tijd, (voor) nieuwe wind, (en) wat meer actie
Deze stad mag niet stilstaan, altijd maar vuurt
Eeuwig de werken, kijk hier, … (zoals) de Dampuurt
Opstaan en vallen, struikelen en knallen.
Deze stad recht de rug!”
“Merci en tot ziens, mij ziet ge terug.”
 
Ze was hier maar even, op een draf, als een dief
Hield van de stad, als was het haar lief
Als was het haar lief